اختیار قاضی در عفو مجرمان

عفو، اقدامی است که به منظور اسقاط تمام یا قسمتی از مجازات محکومان صورت می‌گیرد. براساس فقه اسلامی، این حق، در تعزیرات، به طور مطلق در اختیار حاکم است، اما در حدودی که حق‌‌الله هستند، حاکم به شرطی مجاز به عفو است که جرم به وسیله اقرار ثابت شده باشد، خواه مجرم توبه کند یا نکند و عفو وی به مصلحت باشد یا مفسده‌ای بر عدم عفو، مترتب باشد. حق عفو، مختص معصوم(ع) نبوده و در عصر غیبت، در اختیار ولی‌‌فقیه است، اما سایر قضات مأذون از طرف ولی‌فقیه، حق عفو ندارند، مگر اینکه ولی‌امر، افزون بر مقام قضایی، اختیار عفو را نیز بر عهده آنها گذاشته باشد.